فیلم “من مادر هستم” به کارگردانی فریدون جیرانی و تهیه‌کنندگی سید غلامرضا موسوی، یک اثر سینمایی در ژانر جنایی و درام است که در سال ۱۳۹۰ تولید شده است. داستان فیلم درباره دو خانواده مرفه است که با حوادثی آشفته می‌شوند و رازهای پنهان زندگی‌شان فاش می‌گردد. باران کوثری، حبیب رضایی، فرهاد اصلانی، امیرحسین آرمان و پانته‌آ بهرام از جمله بازیگرانی هستند که در این فیلم به ایفای نقش پرداخته‌اند. فیلم با استقبال عمومی مواجه شد و رکورد بیشترین فروش روزانه یک فیلم غیر کمدی در ایران را شکست.
این فیلم همچنین با حواشی و مخالفت‌هایی همراه بود، به ویژه از سوی انصار حزب‌الله که درخواست لغو مجوز اکران آن را داشتند و در نهایت در شهرهایی مانند قم و مشهد اکران نشد. فیلم سینمایی “من مادر هستم” به کارگردانی فریدون جیرانی داستانی جذاب و پرمخاطره را روایت می‌کند. در ابتدای فیلم، ما شاهد فعال شدن یک ربات با صدای زنانه به نام “مادر” در یک پناهگاه مجهز برای پرورش نسل جدید انسان‌ها، یک روز بعد از انقراض نسل انسان (به جز تعدادی معدود) با شصت و سه هزار جنین آماده پرورش هستیم. جنین‌های حدوداً یک روزه ای که بعد از قرار داده شدن در دستگاه به مدت تنها بیست و چهار ساعت همانند نوزادی که نه ماه در رحم واقعی پرورش یافته‌است به دنیا می‌آیند. اما مادر تنها اقدام به متولد نمودن یک نفر از جنین‌های دختر می‌کند.
بعد از آن مراحل رشد طبیعی کودک در حدوداً یک سالگی، حدوداً دو سالگی و حدوداً پنج سالگی نمایش داده می‌شود. گذر فیلم از یک سالگی و دو سالگی کودک نسبتاً سریع بوده اما پنج سالگی وی مدت زمان نسبتاً طولانی‌تری نمایش داده می‌شود. کودک پنج ساله به دفعات دلیل متولد شدن تنها یک جنین را از مادر می‌پرسد، اما مادر هیچ‌گاه جواب دقیقی به وی نمی‌دهد. در نهایت، بعد از گذشت سی و هشت سال از تولد اولین جنین، فیلم به زمان حال رسیده و ما کودک قبلی را در سن حدوداً پانزده سالگی می‌بینیم. این تضاد ممکن است به دلیل آینده‌ای که فیلم به تصویر می‌کشد، جایی که انسان‌های نسل جدید بسیار جوان‌تر از سن خود به نظر می‌رسند، باشد. بقیهٔ داستان فیلم در همین زمان روایت می‌شود و ما مادر را می‌بینیم که همچون معلم، علوم مختلف را به دختر آموزش داده و از وی امتحان نیز می‌گیرد.
